Open assembly of squats, collectives, internationalists, migrants and solidarians

“Το Μεταναστευτικό, άλλωστε, είναι ένα ζήτημα με εθνικές προεκτάσεις. Κατά συνέπεια, είναι σημαντική η ανταλλαγή απόψεων και θέσεων παρά τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές.”

    
Ν. Μηταράκης, Υπ. Μετανάστευσης μετά τη συνάντηση με αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, 06.02.2020

 “Σωστά κλείνουν τα σύνορα, και εμείς το κάναμε αλλά χωρίς φιέστες.”

Αλ. Τσίπρας, 02.03.2020

 “Εκφράσαμε την ανησυχία μας για την τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα, η οποία, συνδυάζεται με νέες ασύμμετρες απειλές, με προκλήσεις με τα προσφυγικά – μεταναστευτικά ρεύματα στον Έβρο και τα νησιά του Αιγαίου.”

Δ. Κουτσούμπας, 06.03.2020

Οι πόλεμοι των αφεντικών και των κρατών στρέφονταν πάντα ενάντια στους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους αυτού του κόσμου, πέρα από τα κατασκευασμένα με αίμα σύνορα. Πόλεμοι που εξυπηρετούν είτε τους πολιτικούς είτε τους οικονομικούς σκοπούς των αφεντικών – ενέργεια, ανάπτυξη βιομηχανίας των όπλων, έλεγχος γεωστρατηγικών σημείων – βρίσκονται σε εξέλιξη εδώ και χρόνια σε διάφορα σημεία του πλανήτη (Συρία, Λιβύη, Αφγανιστάν, κλπ) με την ενεργό συμμετοχή του ελληνικού κράτους. Τόσο αυτοί οι πόλεμοι όσο και η ανθρώπινη επιθυμία για μια καλύτερη ζωή εξωθούν εκατομμύρια ανθρώπων στο να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.

Οι τελευταίες εξελίξεις στον Έβρο και το Αιγαίο, όπου εκατοντάδες μετανάστ(ρι)ες προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα, έχοντας να αντιμετωπίσουν σύσσωμο τον κρατικό και παρακρατικό μηχανισμό, που βουλιάζει φουσκωτά με ανθρώπους (πνίγοντας ένα 6χρονο παιδί), πνίγει στα χημικά και πυροβολεί με αληθινά πυρά (με έως τώρα δύο δολοφονίες), στήνει ρατσιστικά μπλόκα σε λιμάνια και δρόμους, σχεδιάζει και υλοποιεί πογκρόμ (Χίος και Λέσβος), συνοδεύονται από θεσμικά και μη εθνικιστικά κελεύσματα για «εθνική ομοψυχία» απέναντι στην «εισβολή».

Ο λόγος του κράτους, με την αγαστή συνεργασία των ΜΜΕ, για μετακίνηση μεταναστ(ρι)ών με πολεμικούς όρους, περιγράφοντας την ως «ασύμμετρη απειλή», επιδιώκει την όλο και μεγαλύτερη συσπείρωση και συμμετοχή των πατριωτών και ρατσιστών αυτής της κοινωνίας δίπλα στα εγκλήματα του ελληνικού κράτους. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ελληνικό κράτος μιλάει και πράττει με στρατιωτικούς όρους απέναντι σε μετανάστ(ρι)ες. Η απόφαση του ν’ αναστείλει την υποβολή αιτήσεων ασύλου και να καταδικάσει άμεσα σε φυλάκιση 4 ετών και πρόστιμο 10.000 ευρώ όσες και όσους πέρασαν τα σύνορα βασίζεται ακριβώς σε αυτή την φασιστική ρητορική.

Οι εξαγγελίες για την δημιουργία περισσότερων στρατοπέδων συγκέντρωσης, ακόμα και σε ξερονήσια, δεν είναι παρά ένα ξεκάθαρο μήνυμα για τη συνέχεια του πολέμου εναντίων των μεταναστ(ρι)ών. Όταν το ελληνικό κράτος μιλάει για λύση τότε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι και βέβαιες ότι αυτό που υπόσχεται στις μετανάστριες είναι περισσότερη βία και απομόνωση, μεγαλύτερο περιορισμό στην κίνηση και πιο άγρια εκμετάλλευση, εξαθλίωση, απελάσεις και θάνατο. Η ενίσχυσή του από την Ε.Ε με 700εκ. ευρώ αποτυπώνει ακριβώς αυτό το εγκληματικό παζάρι που υπάρχει σ’ εξέλιξη για την διαχείριση του μεταναστευτικού πληθυσμού. Ένα παζάρι το οποίο δεν αφορά μόνο την κερδοφορία του κεφαλαίου που εμπλέκεται σε επιχειρήσεις σχετιζόμενες με το μεταναστευτικό, αλλά διαχέεται μέχρι τις τοπικές κοινωνίες.

Σε αυτό τον άνισο πόλεμο, όσοι κάθονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ήταν πάντα στην ίδια πλευρά του τραπεζιού. Η αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους, που μετράει δεκαετίες εμπειρίας, υλοποιείται πράγματι ως εθνική υπόθεση πέρα από «ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές». Χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια μια γκάμα εργαλείων που διαμορφώνεται και ξεδιπλώνεται  έχοντας πάντα σαν ιδεολογική αιχμή την ανωτερότητα του ελληνικού στοιχείου που βρίσκεται υπό απειλή. Ακόμα και η ανθρωπιστική της πλευρά υπακούει σε αυτόν τον κανόνα. Η αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τον δρόμο και επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο το τι σημαίνει εθνική ενότητα στην πράξη. 

Γι’ αυτό το λόγο οι εξεγέρσεις, οι διαδηλώσεις και οι αρνήσεις των μεταναστριών, από την Μόρια μέχρι την Π. Ράλλη, είναι κομμάτι των αγώνων ενάντια στον διαρκή εξευτελισμό και τη βία που δέχονται. Είναι αγώνας ενάντια στην υποτίμηση και τον αποκλεισμό που υφίστανται σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας. Ο εγκλεισμός χιλιάδων ανθρώπων σε κέντρα κράτησης, μόνο και μόνο επειδή έχουν διαφορετική καταγωγή, δεν έχει ανάγκη τις άθλιες συνθήκες για ν’ αναδειχθεί ως προς αυτό που είναι. Ως σκέτος φασισμός.

Η κλιμάκωση της στρατιωτικής διαχείρισης του μεταναστευτικού πάει πακέτο με τις επιθέσεις στις καταλήψεις, με τους μισθούς πείνας, με τα ακριβά νοίκια, με τις εντατικές περιπολίες και τις εξακριβώσεις των μπάτσων στις πλατείες, τα πάρκα και τα πανεπιστήμια. Η διακήρυξη των αφεντικών για επιστροφή στην «κανονικότητα», απαιτεί την εμπέδωση της κρατικής εξουσίας και των επιχειρηματικών συμφερόντων. 

Οι πόλεις και οι γειτονιές μας αλλάζουν και αλλάζουν προς το συμφέρον των αφεντικών. Οι «μοντέρνες φυλακές» δεν είναι πια ένα σύνθημα αλλά χτίζονται και ωραιοποιούνται καθημερινά γύρω μας και γίνονται συνήθεια. Γίνονται μια ασφυκτική πραγματικότητα στην οποία δεν χωράει παρά μόνο η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης και της κατανάλωσης. Σε αυτή την πραγματικότητα οφείλουμε να επιτεθούμε συλλογικά.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ,

ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ  ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

————————————————————————————–

ενάντια στην ποινικοποίηση – εγκληματοποίηση της μετανάστευσης

χαρτιά σε όλους και όλες τις μετανάστριες

ελευθερία στη μετακίνηση

————————————————————————

κοινοί αγώνες ντόπιων – μεταναστών

για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας

Κάτω τα κράτη και οι πατρίδες οι άνθρωποι δεν είναι κρέας για οβίδες.

Να γκρεμίσουμε τα σύνορα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση για όλους/ες.

Ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό, την κατάσταση που επικρατεί στα νησιά και την τρέχουσα στρατικοποίηση του Έβρου και των νησιών του β.α. Αιγαίου που έχει επιβάλει το ελληνικό κράτος.

Ενάντια στις δολοφονίες των μεταναστών/ριών και την εργαλειοποίησή τους για τους διακρατικούς ανταγωνισμούς των αφεντικών.

Ενάντια στους πολέμους, το ρατσισμό, την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Πορείας Αλληλεγγύης στους μετανάστες/ριες και ενάντια στις μεθοδεύσεις του ελληνικού κράτους

«Γνωρίζω ότι δεν τους υπολογίζετε γιατί η Αυλή είναι οπλισμένη, σας ικετεύω όμως να μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ότι πρέπει να τους υπολογίζετε πολύ, κάθε φορά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το παν. Να σε ποιό σημείο βρίσκονται: Κι αυτοί αρχίζουν να μην υπολογίζουν τα στρατεύματά σας γιατί το κακό είναι ότι η δύναμη τους υπάρχει μέσα στην φαντασία τους και μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά ότι, εν αντιθέσει προς όλα τα άλλα είδη ισχύος, όταν φτάσουν σε ένα ορισμένο σημείο, μπορούν να κάνουν ότι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν»

ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΣ ΤΟΥ ΡΕΤΖ

Η δεξιά διακυβέρνηση και ο συρφετός που την ακολουθεί με συμφεροντολογικά και προσωπικά οφέλη, έχουν κάνει σημαία τους τόσο προεκλογικά όσο και τώρα που βρίσκονται στην εξουσία, τον όρο “κανονικότητα”. Με την βοήθεια όλων των θεσμών και μέσων που διαθέτουν (κοινωνική απάθεια – ΜΜΕ – δυνάμεις καταστολής – δικαιοσύνη) στοχεύουν να καταστείλουν και να εξαφανίσουν όσους/ες αγωνίζονται ενάντια στην δική τους “κανονικότητα”, όσους/ες αγωνίζονται ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Εξάλλου πρόσφατα, αξιωματούχος του κράτους δήλωσε: «Η άνωθεν εντολή από το κράτος είναι να παταχθεί το πολιτικό έγκλημα και όχι το ποινικό». Είναι δυνατόν όμως το κράτος δεξιό ή αριστερό, να παραδεχθεί ότι πραγματοποιεί πολιτικές διώξεις? Ότι θέλει να καταστείλει και να εξαφανίσει κομμάτια της κοινωνίας όπως τον αναρχικό χώρο και όσους/ες αντιδρούν και αγωνίζονται ενάντια στις αποφάσεις του? Ποτέ. Παράδειγμα αποτελεί η πάγια τακτική της όποιας διακυβέρνησης, οι πολιτικοί κρατούμενοι/ες να δικάζονται και να καταδικάζονται μόνο με “ποινικούς ή τρομοκρατικούς” όρους και όχι με πολιτικούς. Για να παταχθεί λοιπόν το “πολιτικό έγκλημα”, να κάμψουν όσους/ες αντιστέκονται στις αποφάσεις του, και να επιβάλλουν την συγκεκριμένη τους στόχευση σε όλη την κοινωνία κατασκεύασαν το λεγόμενο δόγμα «νόμος και τάξη» με την “δικαιολογία της πάταξης της εγκληματικότητας”. Για να το πραγματοποιήσουν ξεκίνησαν οι προσλήψεις εκατοντάδων ατόμων στην αστυνομία, οι έφοδοι των δυνάμεων καταστολής σε ολόκληρες γειτονίες, ο έλεγχος του κάθε δημόσιου χώρου με στρατιωτικούς όρους, οι απαγωγές στη μέση του δρόμου, οι εισβολές σε σπίτια, οι απρόκλητες και βίαιες επιθέσεις σε διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις, οι εκκενώσεις καταλήψεων, οι κατασταλτικές επιχειρήσεις ως τηλεοπτικό θέαμα. Για εμάς, αναρχικούς και αναρχικές, αγωνιστές και αγωνίστριες όλα αυτά αποτελούν αποδείξεις του φόβου κράτους και αφεντικών μπροστά στην περαιτέρω αντίσταση και οργάνωση μας στις επιδιώξεις του. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, όποιες και αν είναι οι τακτικές, οι μέθοδοι, το οπλοστάσιο και η βία που χρησιμοποιεί το κράτος εναντίον μας στο τέλος διαχρονικά αποδεικνύεται ότι αποτυγχάνει να εκμηδενίσει την αντίσταση. Η όποια επίθεση του, μας ενεργοποιεί και μας προτρέπει να εντατικοποιήσουμε τις δράσεις μας.

Τα κράτη είναι οι μόνοι τρομοκράτες.

Αγώνας με όλα τα μέσα ενάντια σε κράτος και αφεντικά

Στηρίζουμε την Αντικρατική Διαδήλωση Σάββατο 18 Γενάρη 2020 Πλατεία Κάνιγγος – 6:30 μμ.

Συνέλευση καταλήψεων, συλλογικοτήτων, διεθνιστών/ριών, μεταναστών/ριων, αλληλέγγυων

Σύντομη ενημέρωση, μερικά σχόλια και κάλεσμα σε συνέλευση.

Μετά τα γεγονότα στο Κουκάκι και τις επιθέσεις των μπάτσων την Κυριακή στην Ευελπίδων όλοι οι συλληφθέντες /ίσσες ξαναπαρουσιάστηκαν σήμερα στα δικαστήρια. Αν και οι δίκες τους είχαν οριστεί για τις 11.00 το πρωί (για τους συλληφθέντες/ίσσες τις 12ης/1) και στις 1.00 το μεσημέρι (για τους/τις συλληφθέντες/ίσσες τις 11ης/1) υπήρξε αναμονή μέχρι περίπου τις 7.30 το απόγευμα σε μια πρωτοφανή προσπάθεια ταλαιπωρίας των κατηγορούμενων, των δικηγόρων τους και των περίπου 150 αλληλέγγυων που ακούραστα παρέμεναν έξω από το κτίριο μέχρι και περίπου τις 9 το βράδυ. Εξυπακούεται πως τα ΜΑΤ σε όλη αυτή τη διάρκεια δεν σταμάτησαν να προκαλούν τους συντρόφους και τις συντρόφισσες. Οι κατηγορίες, παρά την επιμονή των κατήγορων για το αντίθετο, είναι όλες πλημμεληματικού χαρακτήρα και περιλαμβάνουν εν μέσω άλλων, απείθεια, αντίσταση κατά της αρχής και πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης. Οι συλληφθέντες/ίσσες τελικά πήραν αναβολή για τις 22, 23 και 24 Ιανουαρίου και αφέθησαν όλοι/ες ελεύθεροι/ες. Οι αλληλέγγυοι/ες -που όλο αυτό το διάστημα φώναζαν συνθήματα- τους/τις υποδέχτηκαν με πανηγυρισμούς και ζητοκραυγές.

Μέσα σε αυτό το κλίμα και ταυτόχρονα με τα δικαστήρια δεν μας έκανε εντύπωση η άνευ προηγουμένου συκοφάντηση που δέχτηκαν οι σύντροφοι/ισσες μας, ο μιντιακός πόλεμος που στήθηκε εναντίον τους και τα απτά ψέματα που εξαπολύθηκαν σε σχέση με τα γεγονότα από αριστερές και δεξιές φυλλάδες και site, παρμένα απευθείας από τα κεντρικά της ΓΑΔΑ. Η κλασσική συνταγή συμπληρώθηκε στα κανάλια με δηλώσεις κονσέρβα διαφόρων «αγανακτισμένων κατοίκων» του Κουκακίου, κλαψουριτά συνδικαλιστών μπάτσων για τις «δολοφονικές διαθέσεις των αναρχικών» και τον κατεστραμμένο τους εξοπλισμό και αρκετή από την γνωστή σάλτσα τρομο-υστερίας -με σαφή σκοπό να πείσει περί της αναγκαιότητας «αναβάθμισης» των κατηγοριών σε κακουργηματικού τύπου.

Δύσκολα μπορεί παρολα αυτά να αντιστραφεί το κλίμα εναντίον των μπάτσων, του κράτους και των ρουφιάνων του και να ξεπλυθεί ο διασυρμός τους. Η εικόνα δεκάδων ΟΠΚΕ (σε «σχηματισμό χελώνας» αλα ρωμαική λεγεώνα) να προσπαθούν να αποφύγουν τα δίκαια «πυρά» των συντρόφων μας (αποτελούμενα από κατσαρόλες, βιβλία, κιθάρες, γλάστρες και οτιδήποτε εύκαιρο) δύσκολα μπορούν να σβηστούν από την μνήμη οποιουδήποτε είχε την χαρά να παρακολουθήσει τα αντίστοιχα βίντεο.

Η εικόνα μιας μικρής ομάδας ελευθέρων ανθρώπων να κάνουν σκόνη έναν ολόκληρο στρατό πάνοπλων, μάτσο, πληρωμένων κρατικών δολοφόνων μπορεί μόνο να μας υπενθυμίσει πως όλοι και όλες μαζί μπορούμε να κάνουμε την έφοδο στον ουρανό.

Τα όνειρά μας θα γίνουν οι χειρότεροι εφιάλτες τους!

Κάλεσμα αύριο Τρίτη 14/1 στις 7.00 στο Γκίνη για ενημέρωση από τους απελευθερωμένους συντρόφους/ισσες και συζήτηση για την συνέχεια των δράσεών μας.

Και αυτή την Πρωτοχρονιά, σπάμε το καθεστώς της αορατότητας και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας έξω απ’ το κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη.

Τα κέντρα κράτησης, η Πέτρου Ράλλη, όπως και κάθε φυλακή, είναι ένα από τα μέσα που χρησιμοποιεί το κράτος για να κάνει στην άκρη εκείνες κι εκείνους που δεν μπορεί ή δε θέλει να αφομοιώσει και να χρησιμοποιήσει, να τιμωρήσει όσες/ους ενοχλούν, να παραδειγματίσει αυτούς και αυτές που ακόμα ονειρεύονται να ζήσουν με αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Εκεί οι μετανάστ(ρι)ες κρατούνται σε απάνθρωπες συνθήκες χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο. Η πλήρης απομόνωσή τους από την κοινωνία δίνει το ελεύθερο στους ανθρωποφύλακες να τις/τους κακοποιούν σωματικά και ψυχολογικά χωρίς τέλος. Στερούνται την πρόσβαση στο φαγητό, την περίθαλψη, την πληροφόρηση, την ανθρώπινη επαφή και τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Η ίδια η ζωή και η ύπαρξή τους καταντάει αναλώσιμη μέσα στην απαξίωση που βιώνουν.

Έγκλειστες/οι και ελεύθερες/οι χωριζόμαστε από έναν τοίχο και η πλευρά που βρισκόμαστε είναι απλά θέμα τύχης ή ατυχίας κι αποτέλεσμα των εκάστοτε πλάνων του κράτους. Εκατοντάδες φυλακισμένοι/ες μέσα στην Πέτρου Ράλλη βάλλονται από το ίδιο σύστημα καταπίεσης όπως κι εμείς που θα βρεθούμε την Τρίτη το βράδυ έξω από το κολαστήριο για να αλλάξουμε χρόνο μαζί τους.

Καλούμε σε συγκέντρωση έξω από τα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, Τρίτη 31/12.

Προσυγκέντρωση στην πλατεία Αγ. Άννης στις 23:30.

Πρόσβαση με τα λεωφορεία 838, Β18, Γ18 και το τρόλεϊ 21 από Ομόνοια.

Στηρίζουμε επίσης τα καλέσματα για συγκέντρωση έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού.

– Αλληλεγγύη στους/ις μετανάστ(ρι)ες

– Κανένας άνθρωπος αόρατος, κανένας άνθρωπος στα χέρια του κράτους

– Μέχρι το γκρέμισμα κάθε κέντρου κράτησης και φυλακής.

[Show slideshow]

Την Κυριακή 22 Δεκέμβρη διοργανώσαμε ολοήμερη εκδήλωση στην πλατεία Εξαρχείων, σε απάντηση της ανακοινωμένης δημοτικής εκδήλωσης–βιτρίνας της καταστολής που θα γινόταν το μεσημέρι της ίδιας μέρας.

Ο δήμος Αθηναίων με επικεφαλής τον Μπακογιάννη παίζει βασικό ρόλο στην εκποίηση και το άδειασμα των γειτονιών μας και απαντάει σε κάθε προσπάθεια αντίστασης με όλο και αυξανόμενη καταστολή. Στα Εξάρχεια, προσπαθεί να καμουφλάρει την καταστολή και τον εξευγενισμό της γειτονιάς που μεταφράζεται σε εμπορικά καταστήματα, μετρό, αυξήσεις ενοικίων, αποστειρωμένο και ελεγχόμενο περιβάλλον, με εκδηλώσεις και δράσεις επιφανειακές συνοδεία μιντιακής διαστρέβλωσης και πάνοπλων πραιτοριανών. Θέλει να επιβάλει την υπεροχή του με τον καθαρισμό της πλατείας, όπου απομακρύνει τις αφίσες και τον λόγο μας από τη γειτονιά και για σύμβολο της κυριαρχίας του εγκαθιστά ένα δέντρο, σαν σε κατακτημένη περιοχή. Θεωρούμε αυτή την εκδήλωση ως μία ακόμα επιθετική κίνηση πολιτικής και πολιτιστικής αλλοτρίωσης του εδάφους των Εξαρχείων, στην οποία έπρεπε να απαντήσουμε ακυρώνοντάς τη στην πράξη με τη δυναμική μας και την ολοήμερή μας παρουσία. Δε θα μπορούσαμε να επιτρέψουμε να διεξαχθεί αυτή η φιέστα της υποκρισίας, στην οποία στο κάτω-κάτω δε θα υπήρχε χώρος για μας.

Τα ξημερώματα της 22/12, πενήντα συντρόφια κατέφτασαν στην πλατεία για να προετοιμάσουν το έδαφος για μία εκδήλωση φτιαγμένη από τα κάτω για τους και τις από τα κάτω. Ξαφνικά η πλατεία ζωντάνεψε με συλλογικό πρωινό, καφέ, πάγκους με πολιτικό υλικό και ζιν, χαριστικό παζάρι ρούχων και δημιουργικές δραστηριότητες με παιδιά. Μια στιγμή έντασης του πρωινού ήταν το πέρασμα πέντε μηχανών Δέλτα που τσέκαραν την κίνηση στην πλατεία πριν εξαφανιστούν προς την οδό Θεμιστοκλέους ― το τελευταίο σώμα ανασφάλειας που είδαμε στην εκδήλωση.

Καθώς πλησίαζε το μεσημέρι, ώρα της προγραμματισμένης εκδήλωσης του δήμου, ο κόσμος συνέρρεε μαζικά υποστηρίζοντας την εκδήλωση με την παρουσία του. Τοποθετήθηκε μικροφωνική που γέμιζε αντιεμπορευματική μουσική την πλατεία, στήθηκε χαριστικό παζάρι βιβλίων, και όλα αυτά δίπλα και σε συνεργασία με τη λαϊκή της πλατείας και το αυτοοργανωμένο παζάρι των Αδέσποτων Εξαρχείων. Παράλληλα, η συλλογικότητα Mano Aperta μαγείρευε συλλογική κουζίνα ελεύθερης συνεισφοράς για τον κόσμο που παρευρισκόταν στην εκδήλωση. Ξεκίνησε η ανοιχτή συζήτηση για πανεπιστήμιο, άσυλο, παιδεία, επιχειρηματικότητα και εξευγενισμό από το Ελευθεριακό σχήμα φιλοσοφικής. Παράλληλα, συνεχιζόταν η καλλιτεχνική δραστηριότητα με το στόλισμα του καμένου δέντρου. Στο δέντρο κρεμάστηκαν τα μηνύματά μας, που το κράτος θέλει να εξαφανίσει.

Συνεχίζοντας προς το απόγευμα, η προβολή ντοκιμαντέρ για την ανάπλαση και τη βραχυχρόνια μίσθωση δεν πραγματοποιήθηκε λόγω καιρού και άλλων τεχνικών δυσκολιών. Έγινε όμως το ρεμπέτικο, για να κλείσει η βραδιά στο συντροφικό και παρεΐστικο πνεύμα της υπόλοιπης ημέρας. Ακόμα, συντρόφια έκαναν μια γιορτινή προσθήκη στο άγαλμα στο κέντρο της πλατείας, τοποθετώντας πάνω του ένα μεγάλο, φωτεινό αλφάδι.

Η γιορτή είχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα, με ζύμωση μεταξύ όλου του κόσμου (και όχι μόνο των αναρχικών). Ενήλικες και παιδιά, ντόπιες/οι και μετανάστ(ρι)ες, κάτοικοι και θαμώνες της πλατείας γιορτάσαμε μαζί προσπαθώντας να μην αναπαράγουμε ιεραρχίες και καταπιέσεις. Με την παρουσία μας εκεί, δεν υπήρχε χώρος γι’ αυτούς και αυτές που καταπιέζουν: κράτος και καπιταλιστ(ρι)ες, σεξιστ(ρι)ες και φασίστ(ρι)ες. Για παράδειγμα, βιβλιοπώλης της γειτονιάς γνωστός για προσπάθειες εξευγενισμού, την ελαστική σχέση του με τα ωράρια εργασίας και τη συμμετοχή του σε διάφορες εμπορικές φιέστες στην πλατεία δεν μπόρεσε να στήσει τους πάγκους του.

Από του χρόνου, κάθε μέρα εδώ!

Ο δήμος Αθηναίων είναι ένας από τους κύριους παράγοντες της καταστολής και της βίαιης ανάπτυξης που υφίστανται οι γειτονιές μας. Ο Μπακογιάννης και η παράταξή του “Αθήνα Ψηλά”, μαζί με τους υπόλοιπους καλοθελητές έχουν αναλάβει την πώληση της Αθήνας με κάθε μέσο και κάθε τρόπο σε κάθε πιθανό αφεντικό. Πουλάνε στους παγκόσμιους τσιφλικάδες των κτηματομεσιτικών, τους μαφιόζους-επενδυτές και τον κάθε ντόπιο κερδοσκόπο τα σπίτια των κατώτερων τάξεων, τις πλατείες κοινωνικοποίησης των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων, εκτοπίζοντας τους όλο και πιο μακρυά από τους τόπους που εργάζονται, φοιτούν, ζουν και αγωνίζονται. Το νεοφιλελεύθερο επιτελείο με τον χιπστερο-αρχηγό του, γνήσιο τέκνο της ντόπιας πολιτικής οικογενειοκρατίας και της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ , σκαρφίζονται διάφορους τρόπους για να πουλήσουν τον βίαιο εκτοπισμό, ως μια πολιτισμική αναβάθμιση. Ντύνουν την βία και την εκμετάλλευση με κόκκινες κορδέλες, φώτα και πληρωμένες μελωδίες και ο αθηναικός λαός εκστασιάζεται στο θέαμα.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο δήμος Αθηναίων οργανώνει στην πλατεία Εξαρχείων στις 22 Δεκεμβρίου, ημέρα Κυριακή, μια εκδήλωση-βιτρίνα των βίαιων σκοπών του. Ως αγωνιζόμενοι και αγωνιζόμενες, αναρχικοί αναρχικές, οι καταπιεσμένοι και καταπιεσμένες με τις πολλές καταγωγές και κουλτούρες, να απαντήσουμε με μια πραγματική εκδήλωση των από τα κάτω. Να συναντηθούμε στην πλατεία και στους δρόμους, στον φυσικό μας χώρο, εκεί που πρέπει να είμαστε, εκεί που χτίζονται οι ζωές όσων δεν χωράνε και δεν θέλουν τα ψεύτικά τους πανηγύρια, τα μαγαζιά τους και τα σαλόνια τους.

Την Κυριακή 22/12 όλοι/ες στην πλατεία Εξαρχείων απο τις 8 το πρωί και για όλη τη μέρα!

Συνέλευση καταλήψεων, συλλογικοτήτων,διεθνιστών/ριών,μεταναστών/ριων,αλληλέγγυων

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ ΣΕ ΕΝΔΕΙΞΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΕΚΚΕΝΩΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΣΟΕΕ

Τον τελευταίο καιρό η κατασταλτική εκστρατεία του κράτους απέναντι σε κατειλημμένους χώρους έχει σχεδόν καταστεί κανονικότητα. Το μοτίβο είναι φανερό, καταλήψεις στέγης μεταναστ(ρι)ών και χώροι με πολύμορφη πολιτική δράση και αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά εκκενώνονται ο ένας μετά τον άλλον .

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο την  Κυριακή 10/11/19 το στέκι ΑΣΟΕΕ δέχτηκε επίθεση από τους μπάτσους και εκκενώθηκε νωρίς το πρωί ενώ η σχολή ήταν άδεια. Η κίνηση αυτή ακολουθήθηκε από εντολή για lock out όλης της σχολής μέχρι και τις 17 Νοέμβρη, σε μια προσπάθεια των μπάτσων να καταστείλουν την πολιτική δράση εν γένει εντός του πανεπιστημίου. Ο πρύτανης της  σχολής Εμμανουήλ Γιακουμάκης απέδειξε για άλλη μια φορά, έπειτα από την εκκένωση της κατάληψης Βανκούβερ, πόσο εξόφθαλμα υπερασπίζεται το κράτος και τα τσιράκια του. 

‌‌Όσο οι μπάτσοι προσπαθούν μέσω ενός πλήθους κατασταλτικών δράσεων να τρομοκρατήσουν το αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας η κυρίαρχη προπαγάνδα από την μεριά της αποπειράται με κάθε τρόπο να το δαιμονοποιήσει στη δημόσια σφαίρα .Η στάση τους δε μας προκαλεί φυσικά καμιά εντύπωση.

Για εμάς κάθε κατειλημμένος χώρος και κάθε στέκι είναι ένας χώρος αγώνα, ένας χώρος που θα υπερασπιζόμαστε πολιτικά χτίζοντας σχέσεις αλληλεγγύης, εμπιστοσύνης και αντίστασης, μακριά από τον ατομικισμό και την καπιταλιστική μιζέρια. Μέσα σε αυτές τις καταλήψεις και τα στέκια παίρνουν υλική υπόσταση οι ιδέες μας. Όσο για την “επικινδυνότητα” έχουμε να πούμε ότι είμαστε και σκοπεύουμε να παραμείνουμε “επικίνδυνοι/ες” για το κράτος, την ιδιοκτησία, για τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα και την κανονικότητα της ελληνικής κοινωνίας εν γένει.

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15/11 ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΣΤΕΚΙΑ, ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ, ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

 Συνέλευση καταλήψεων, συλλογικοτήτων, διεθνιστών/τριών, μεταναστών/ριων, αλληλέγγυων

Αν είσαι μετανάστης/ρια στην Ελλάδα μάλλον γνωρίζεις ήδη αρκετά καλά το πόσο δύσκολη είναι η ζωή σε αυτήν την χώρα για όσους δεν έχουν γεννηθεί εδώ. Γνωρίζεις πως έστω και για να φτάσει κάποιος/οια μέχρι τα Ευρωπαϊκά σύνορα  -και να δραπετεύσει από την φτώχεια και τον πόλεμο που έχει στηθεί σε Ασία και Αφρική από μικρά και μεγάλα αφεντικά- πρέπει να διακινδυνεύσει την ίδια του/της την ζωή. Και πως όσοι και όσες βρέθηκαν τελικά στην Ευρώπη δεν αντιμετωπίζονται από το κράτος και τις κυβερνήσεις του σαν άνθρωποι με ανάγκες αλλά βρίσκονται στοιβαγμένοι/ες σε στρατόπεδα και φυλακές, χωρίς τροφή, φάρμακα, θέρμανση, εκπαίδευση και ελευθερία να πάνε όπου οι ίδιοι/ες επιθυμούν.

Ακόμα όμως και όσοι/ες μετανάστες/ριες καταφέρνουν να βγουν από τα στρατόπεδα και τις φυλακές ζουν σε ένα καθεστώς φόβου. Ανησυχούν μονίμως για τα χαρτιά τους, δεν γνωρίζουν πότε η αστυνομία θα τους σταματήσει στο δρόμο για έλεγχο -και ίσως ξυλοδαρμό, σύλληψη και απέλαση. Όταν καταφέρνουν να βρουν δουλειά κάνουν τις πιο δύσκολες εργασίες χωρίς ασφάλιση και για πολύ λιγότερα χρήματα από ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι. Συχνά έρχονται αντιμέτωποι με τις δολοφονικές διαθέσεις των φασιστών και ρατσιστών. Τα παιδιά τους δεν αντιμετωπίζονται ως ίσα με τα άλλα παιδιά στο σχολείο. Δεν έχουν καμία ασφάλεια και κανένα δικαίωμα όπως κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να έχει.

Οι πολιτικές του κράτους, όπως και όλων των καπιταλιστικών κρατών γενικότερα, που εφαρμόζονται εναντίον των μεταναστών/ριων είναι κομμάτι της γενικότερης επίθεσης που δέχονται όσοι/ες ανήκουν στις τάξεις των καταπιεσμένων. Γιατί ακόμα και αυτοί/ες που  έχουν γεννηθεί εδώ -ή βρίσκονται σε αυτή τη χώρα πολλά χρόνια- βιώνουν μια ολοένα και πιο ασφυκτική πραγματικότητα. Δυσκολεύονται να επιβιώσουν αξιοπρεπώς μέσα στις συνθήκες που «προσφέρουν» σήμερα τα αφεντικά και το κράτος. Η εργασία τους πληρώνεται κάθε μέρα και λιγότερο, τα ακριβά ενοίκια των σπιτιών τους διώχνουν από τις γειτονιές τους ενώ αντιμετωπίζουν και αυτοί/ες συνέχεια την αστυνομία απέναντί τους όταν προσπαθούν να αυτό-οργανωθούν για να επιδιώξουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και περισσότερες ελευθερίες. Αισθάνονται όλο και περισσότερο πως δεν μπορούν να έχουν κανέναν έλεγχο πάνω στην ζωή τους.

Το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης Σύριζα, αποφάσισε να κλείσει βίαια στην γειτονιά των Εξαρχείων πολλά κτίρια στα οποία έμεναν κυρίως μετανάστες/ριες. Αν και τα συγκεκριμένα κτίρια ήταν για χρόνια άδεια και δεν χρησίμευαν σε κανέναν, το κράτος με τους μπάτσους του τα εκκένωσε, κρίνοντας πως όσοι και όσες θέλησαν να οργανωθούν, να αγωνιστούν και να λύσουν συντροφικά το πρόβλημα της στέγασής τους είναι απειλή για την «εθνική ασφάλεια» αλλά  και για τα αφεντικά. Οδήγησαν τους κατοίκους τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές και έδιωξαν τα παιδιά τους από τα σχολεία της περιοχής. Για να μην ξαναμπούν άνθρωποι σε αυτά τα σπίτια έχουν γεμίσει όλους τους δρόμους της γειτονιάς με οπλισμένους αστυνομικούς προσπαθώντας να εκφοβίσουν τόσο τους ντόπιους/ες όσο και όσους/ες μετανάστες/ριες ζουν ακόμα στην περιοχή.

Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε μεταξύ μας, εργαζόμενοι, άνεργοι, ντόπιοι, μετανάστες/ριες από όλες τις χώρες, με χαρτιά ή χωρίς χαρτιά. Θέλουμε να σταματήσουμε την επιθετική στρατηγική του κράτους εναντίον μας. Να οργανωθούμε και να δράσουμε,  έξω από πολιτικά κόμματα και κάθε είδους συμφέροντα. Να υπερασπιστούμε τις καταλήψεις και όλα τα μέρη όπου οι άνθρωποι συναντιούνται, βρίσκουν συλλογικές λύσεις για τα προβλήματά τους και αγωνίζονται. Να βάλουμε ένα φρένο στην καταστολή προτού όλες οι γειτονιές γεμίσουν με στρατό και αστυνομία. Οι μετανάστες/ριες που βρίσκονται έγκλειστοι σε φρικτά στρατόπεδα όπως η Μόρια η Σάμος και η Αμυγδαλέζα ήδη εξεγείρονται. Σε αυτούς τους αγώνες θα μας βρουν στο πλευρό τους. Η απάντηση σε όλα όσα συμβαίνουν πρέπει να δοθεί από όλους και όλες μας συλλογικά γιατί μόνο έτσι μπορούμε να πάψουμε να φοβόμαστε και να πάρουμε την δύναμη στα χέρια μας, μόνο έτσι μπορούμε να αντισταθούμε.

ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ